Autyzm u osób dorosłych
Diagnoza zaburzeń ze spektrum autyzmu u osób dorosłych pozwala na lepsze radzenie sobie z dominującymi objawami, które obejmują trudności w funkcjonowaniu społecznym i poznawczym, w skutecznym komunikowaniu się werbalnym i niewerbalnym z otoczeniem.
Diagnoza autyzmu pozwala osobie dorosłej lepiej zrozumieć swoje trudności i zachowania. Może to prowadzić do:
*Lepszej samooceny: zrozumienie swoich potrzeb i ograniczeń może pomóc w budowaniu pozytywnego obrazu siebie.
*Zmniejszenia lęku i frustracji: wiedza o autyzmie może pomóc w wyjaśnieniu dotychczasowych doświadczeń i zmniejszyć poczucie izolacji.
*Rozwoju strategii radzenia sobie: zrozumienie swoich mocnych i słabych stron może pomóc w wypracowywaniu strategii radzenia sobie z codziennymi wyzwaniami.
To właśnie diagnoza znana także ze skrótu ASD pozwala nam przede wszystkim radzić sobie z takimi objawami w sposób optymalny.
- Diagnoza pozwala ułożyć taki plan terapii, leczenia i ewentualnie wsparcia farmakologicznego dla pacjenta, który spowoduje, że jego funkcjonowanie na poziomie indywidualnym i relacyjnym, a także edukacyjnym i zawodowym, będzie spełniała jego oczekiwania - mówi w rozmowie z MarketNews24 dr nauk medycznych Anna Kaźmierczak-Mytkowska, psycholog kliniczny, psychoterapeuta dzieci, młodzieży i rodzin, Centrum CBT.
Diagnoza zaburzeń ze spektrum autyzmu (ASD) u osób dorosłych ogranicza możliwość pojawienia się zaburzeń współistniejących. Najczęściej jest to cały szereg zaburzeń lękowych, depresyjnych i także bardzo dużo zachowań agresywnych i autoagresywnych.
Profesjonalna diagnoza ASD u osób dorosłych obejmuje przede wszystkim metody wywiadowe, a także wystandaryzowane narzędzia, które mogą być używane tylko i wyłącznie przez osoby mające do tego specjalne uprawnienia i wystarczające doświadczenie kliniczne.
Taka diagnoza nie jest celem samym w sobie. Wykorzystanie metod wywiadowych i kwestionariuszowych oraz profesjonalnych badań psychologicznych ma służyć stworzeniu profesjonalnego planu w jaki sposób można radzić sobie pomimo obecności objawów i jak przeciwdziałać pojawieniu się zaburzeń współistniejących.