Kiedy ograniczanie jedzenia przez nastolatka jest niebezpieczne?

Ograniczanie jedzenia powinno nas niepokoić w sytuacjach, gdy prowadzi do nadmiernej utraty masy ciała, której nie towarzyszy adekwatna reakcja emocjonalna nastolatka.

Taka sytuacja oznacza, że pacjent, który znacząco obniżył swoja wagę nie jest tym zaniepokojony. Przeciwnie, obawia się, że powrót do poprzedniej kaloryczności posiłków spowoduje u niego powrót do nielubianej już masy ciała.

- Powinno nas niepokoić, że lęk przed przytyciem jest nieadekwatny do dostrzeganej przez nas zmiany masy ciała -  mówi w rozmowie z MarketNews24 dr nauk medycznych Anna Kaźmierczak-Mytkowska, prodziekan kierunku psychologia na Uczelni Łazarskiego (to nowy kierunek utworzony w lutym 2025 r.) , psycholog kliniczny, psychoterapeuta dzieci, młodzieży i rodzin w Centrum CBT. 

Nadrzędną i bardzo determinującą cechą funkcjonowania staje się wówczas uzależnienie od bycia „chudym”. Związane jest z tym nadmierne skupienie na stosowaniu diet i kaloryczności posiłków.

Nadmierny staje się wpływ bycia „chudym” na samoocenę. Taki pacjent nie zgłasza własnych obaw o zdrowie mimo obiektywnie niskiej masy ciała, neguje lub ukrywa występowanie dolegliwości, uznaje swój sposób odżywiania za prawidłowy, zdrowy. Prezentuje nieufną postawę wobec lekarza, do którego często jest przyprowadzony wbrew własnej woli.

- Nie dziwi więc, że rozmowa z nastolatkiem, który prezentuje już zaburzenia jedzenia, jest rozmową podczas której nie widzimy jego niepokoju – wyjaśnia A.Kaźmierczak-Mytkowska z Centrum CBT, prodziekan kierunku psychologia na Uczelni Łazarskiego. -Chętnie natomiast osoby te wskazują na powody, które wymagają dalszego odchudzania się. Takiego pacjenta należy natychmiast przekierować do właściwego lekarza.