Opieka psychologiczna dla osób chorujących na raka

Rozpoznanie nowotworu zawsze jest wydarzeniem trudnym, które wywraca dotychczasowe życie do góry nogami. Duże wsparcie w takiej sytuacji mogą stanowić spotkania z psychologiem.

Już na etapie badań i oczekiwania na diagnozę, psycholog pomoże oswoić lękowe myśli, przetestować katastroficzne przewidywania. Kiedy diagnoza została postawiona, psycholog zapewni pomoc w odnalezieniu się w nowej sytuacji. Wspiera radzenie sobie z trudnymi emocjami, jak złość, rozpacz, rezygnacja.

- Silne emocje same w sobie potrafią wydawać się przerażające, dlatego psycholog lub psychoterapeuta pokazuje, że chociaż nieprzyjemne, nie mogą robić krzywdy - mówi w rozmowie z MarketNews24 Sebastian Walas, psycholog, psychoterapeuta, Centrum CBT. – Psychoterapeuta jednocześnie przypomina, że pacjent ma prawo je wszystkie czuć w takich okolicznościach, bo emocje to sygnały z naszego umysłu, że dzieje się coś ważnego, trudnego. Uczymy te emocje nazywać, rozumieć, skąd się biorą i skutecznie wyrażać.

Bardzo ważnym elementem bywa przywracanie poczucia kontroli - choć rozwój choroby nie zależy od naszych decyzji, to nadal są dziedziny życia, w których możemy skutecznie działać, nawet jeśli w ograniczonym zakresie. Opieki może wymagać również poczucie winy, kiedy chorzy wyrzucają sobie, że za ich obecny stan odpowiadają ich decyzje z przeszłości, dotyczące np. stylu życia. Pomagamy wtedy zrozumieć, że skupianie na przeszłości teraz niczego nie rozwiąże, natomiast pacjent wciąż może podejmować nowe decyzje, wprowadzać istotne zmiany tu i teraz.

Niektórzy, zwłaszcza w przypadku choroby późno zdiagnozowanej, trudnej do leczenia, tracą poczucie sensu. Wtedy istotnym elementem pracy w gabinecie terapeutycznym staje się poszukiwanie tych aspektów życia, z których chory wciąż może czerpać satysfakcję, które pozwolą mu myśleć o czymś więcej, niż nowotwór.

- Walka z rakiem jest stresująca i obciążająca, dlatego kolejnym zadaniem psychologa jest przyzwyczajanie pacjenta do zmian, jakie następują w organizmie chorego. Do zaakceptowania, że ciało i umysł tymczasowo będą mniej sprawne. I że to nie jest słabość albo lenistwo, a cecha charakterystyczna choroby – wyjaśnia Sebastian Walas z Centrum CBT.